Unknown
جمعه, ۳۰ دی ۱۳۹۰، ۰۶:۱۳ ب.ظ
توصدا نزن
بگذار من صدایت بزنم
نامت کوتاه است
از ته دلم شروع می شود
و تا به گلویم نرسیده تمام می شود.
قول می دهم نشنوی.
تو نگاه نکن
بگذار من نگاهت کنم.
همین گوشه ها می نشینم
جایی که نبینی
نگاه می کنم
ساعت که سه بار زنگ زد
خودم را می تکانم
و می روم
بی آوا
بی نگاه
بی توشه.