Unknown
دوشنبه, ۸ اسفند ۱۳۹۰، ۱۱:۳۷ ب.ظ
برای بازی با کلمات
نیازی به قضاوت های آرتیستیک نیست
از همان زمان که فهمیدم
پایین آمدن از درخت
و پوشیدن کفش
اجتناب ناپذیر است
تا آن روز
که برایم کفایت را معنا کردی!
از نقطه بودن جلو یک خط هراس داشتم
اما شدم
حالا دیگر دست خط چه فرقی می کند
چه فرقی می کند
که من هنوز به یاد دارم
موهایت را
که می آمد روی صورتت
با کدام بند کدام انگشت کدام دست
ناخودآگاه
کنار می زنی؟
چه فرقی می کند
که من رد مسیر اشک هایت را روی صورتت
به دنبال نیروانا
بارها دنبال کرده ام
چه فرقی می کند
که این کاغذهای سنگین بی رحم را
پاره کرده باشم یا نه
که این صداهای نامفهوم را آتش زده باشم یا نه
از صفر
تا نقطه
حکایت بی جا و مکانی من است
و تو
سرت را بالا بگیر
تاآن خط
به زمین ختم نشود.
332901209
