بیانیه

زانو زده بر خاک زمین را نگاه می کنم

علف را نگاه می کنم

حشره را نگاه می کنم

لحظه را نگاه می کنم شکفته  آبی آبی

به زمین بهاران می مانی تو، نازنین من

تو را نگاه می کنم!

 

خفته بر پشت آسمان را می بینم

شاخه های درختان را می بینم

لک لک ها را می بینم بال زنان

به آسمان بهاران می مانی تو، نازنین من

تو را می بینم!

 

آتشی افروخته ام به صحرا شباهنگام

آتش را لمس می کنم

آب را لمس می کنم

پارچه را لمس می کنم

سکه را لمس می کنم

به آتش اردوگاهی زیر ستاره ها مانی تو

تو را لمس می کنم!

 

میان آدمیانم و آدمیان را دوست دارم

عمل را دوست می دارم

اندیشه را دوست می دارم

نبردم را دوست می دارم

در نبردِ من موجودی انسانی یی تو

تو را دوست می دارم!

 

از ناظم حکمت