برای ژنرال، زرده و هرکسی که خودش رو اونجا می بینه

ببخشید ژنرال

به خاطر هر کار نکرده و کرده ام معذرت می خوام . اما این بار خودم شروع می کنم .

 

نســـــیمی کــــــز بن آن کاکل آیو              مرا خوشتر زبوی سنبل آیو

چو شو گیرم خیالش را در آغوش              سحر از بسترم بوی گل آیو

غـــــم عشـــقت بیابون پرورم کرد              هوای بخت بی بال و پرم کرد

به مو گفتی صبوری کن! صبوری               صبوری طرفه خاکی بر سرم کرد

 

ژنرال:

غریبی سخت مرا دلگیر داره                     فلک بر گردنم زنجیر داره

فلک! از گردنم زنجیر بـــــردار                     که غربت خاک دامنگیر داره

 

ای بابا ! زرده جان! الان مگه وقت رضویه برادر من؟؟ دشتیه آقا! دشتی!! خودشم با سوز دل! بزن ببینم چیکار می کنی. ژنرال ببخشید تو حرفت اومدم بفرما می شنویم...